Ένας μύθος λέει ότι ένας Αιθίοπας βοσκός, ονόματι Καλντί ανακάλυψε ότι οι κατσίκες του είχαν πολλή ενέργεια τρώγοντας ένα μυστηριώδες φρούτο ενός άγνωστου δέντρου. Αφού ξεπέρασε τους δισταγμούς του και δοκίμασε αυτόν τον σπόρο καφέ ένιωσε γρήγορα μια ασυνήθιστη αίσθηση ενθουσιασμού και ενέργειας.

Η εξάπλωση του καφέ μεταπήδησε από την Αιθιοπία στην Αίγυπτο και την Υεμένη. Μέχρι το 16ο αιώνα, εξαπλώθηκε σε όλη τη Μέση Ανατολή, την Τουρκία, την Περσία και τη Βόρεια Αφρική. Στη Μέκκα και το Κάιρο έφτιαχναν ένα ποτό που το ονόμασαν ‘qahwa’ (αυτό που εμποδίζει τον ύπνο), τοποθετώντας πράσινους κόκκους καφέ σε ένα δοχείο, γνωστό ως ibrik, με βραστό νερό.

Αργότερα στην Υεμένη ξεκίνησε το ψήσιμο των κόκκων ώστε να βελτιώσουν την ποιότητα και τα αποτελέσματα του ποτού. Στην πραγματικότητα, τα πρώτα καφενεία εμφανίστηκαν στα αραβικά χωριά (ονομάστηκαν qahwehkaneh) και ήταν μέρη μάζωξης για τραγούδι, θρησκευτικές συναντήσεις και βραδιές αφήγησης ιστοριών.

Μόλις τον 16ο αιώνα η εισαγωγή του καφέ στην Ευρώπη έλαβε χώρα. Όταν το ποτό έγινε αποδεκτό από τον ισλαμικό νόμο, ακολούθησε την εξάπλωση του Ισλάμ στην Ανατολική Ευρώπη. Στη Βενετία, η οποία βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στο εμπόριο με την μουσουλμανική Ανατολή, ο καφές παρουσιάστηκε πρώτη φορά στην δεκαετία του 1570. Η πρώτη εμφάνιση ενός ευρωπαϊκού καφενείου ήταν στη Βενετία τον 17ο αιώνα. Ο καφές εξαπλώθηκε γρήγορα και σύντομα καφενεία ξεκίνησαν να ανοίγουν σε όλη την Ιταλία. Ο τούρκικος καφές κυριάρχησε σχεδόν αμέσως στα μενού, αλλά τα πειράματα οδήγησαν τους επεξεργαστές στα γαλακτώδη ροφήματα espresso, που είναι δημοφιλή σήμερα.

Σήμερα, σχεδόν 120 εκατομμύρια σακούλες καφέ παράγονται ετησίως, καθιστώντας τον καφέ το δεύτερο πιο σημαντικό παγκόσμιο αγαθό μετά το πετρέλαιο.

Πηγή: lombardiniespresso.com